Ateş çemberi sarmış dört bir yanımızı,

Haritalar yeniden çizilmiş belli,

Dost sanılan ülkeler gösteriyorlar gerçek yüzlerini,

Muhacirler sessizce fısıldıyor ‘biz hata ettik siz yapmayın’ diye,

Görelim artık gerçeği,

Ne ABD ne AB ne de Rusya dost değil,

Bu bir din savaşı belli ki…

Biz ne yapıyoruz?

Tarih tekerrür ediyor yine.

İç kavgalarımızla meşgul olduk geçmişteki gibi böyle zamanlarda.

Ve yine aynı hata.

Kürt-Türk kavgası, alevi-sünni ayrışması, A partisi-B partisi fanatikliği…

Zaman ayrı düşme zamanı değil.

Bir vatanımız var.

Farklı düşüncelerde olabiliriz,

Farklı inançlarımız olabilir,

A cemaati B cemaatinden olabiliriz,

Farklılıkların önemi yok ,yeter ki tek vatanda bir olabilelim milletçe.

Kavga ettirenler kazananlardır gör bu gerçeği artık!

Maşa olma düşmanın elinde,

Devlet düşmanlığını bırak artık,

Ne olur gelme bu oyuna kardeşim…

İçerde uğraştığımız sorunların oluşturucuları dışarda,

Biz bunlarla oyalanırken ateşler yaktılar komşularda,

Sıra bize geliyor yavaş yavaş.

Artık hizmet etme zalime, olma düşman kardeşine!

Hainlik yapma, sevmiyorum hükümeti diye!

İşbirliği yapma katillerle bizim grubun çıkarına dokunuldu diye!

Vatansız kalınca mı anlayacaksın aldatıldığını?

Vakit geç olur o zaman kardeşim, uyan ve oyun kuranların oyununu boz.

Böyle giderse soracak evlatların ‘vatan elden giderken sen ne yapıyordun?’ diye.

Vakit dua vakti, vakit uyanma vakti, vakit bir olma vakti!